steca sklep Rodzaje kolektorów
Kolektory słoneczne to bardzo użyteczne elementy, które pozwalają na pozyskiwanie energii słonecznej. Pobieranie energii z odnawialnych jej źródeł jest niewątpliwie przyszłością współczesnej energetyki. Nie wszyscy jednak wiedzą, że i ten rynek ulega dynamicznym zmianom. Obecnie możemy wyróżnić przede wszystkim dwa rodzaje kolektorów słonecznych ? są to kolektory próżniowe i płaskie. Warto jednak zauważyć, że pobieranie energii słonecznej jest możliwe nie tylko dzięki kolektorom. Coraz większą popularnością cieszą się również układy fotowoltaiczne. Niewątpliwie można spodziewać się kolejnych nowinek technicznych w tym zakresie i coraz lepszych urządzeń pozwalających na pobieranie energii ze Słońca.
Centralne ogrzewanie słoneczne - historia
Szwecja odegrała ważną rolę w rozwoju na dużą skalę ogrzewania słonecznego. Według danych (Dalenbäck, J. O., 1993), pierwsze kroki zostały wykonane na początku lat siedemdziesiątych w Linköping, Szwecja. Zachęcona tymi pracami Finlandia zbudowała swój pierwszy zakład w Kerava, w Holandii wybudowano pierwszy zakład w Groningen. Zakłady te zostały opisane w raporcie Międzynarodowej agencji energii (Dalenbäck, J. O., 1990). Należy pamiętać, że zakłady te posiadają magazyny do przechowywania ciepła na duża skalę.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Centralne_ogrzewanie_s%C5%82oneczne
Fakt z Wiki - biodegradacja
Biodegradacja (gr. bios = życie, łac. degradatio = obniżenie)1 ? biochemiczny rozkład związków organicznych przez saprobionty (głównie bakterie1234 i grzyby124, ale także pierwotniaki, promieniowce, glony i robaki)1 na proste związki nieorganiczne1234. Poza organizmami żywymi, do biodegradacji przyczyniają się także czynniki naturalne, takie jak: światło słoneczne, tlen z powietrza i woda3. Dzięki niej rozkładowi może ulegać nawet 95% substancji organicznej1.
Biodegradacja jest procesem bardzo powszechnym. Przebiega we wszystkich biocenozach. Zamyka ona cykle biogeochemiczne większości pierwiastków chemicznych, poprzez doprowadzenie związków do form przyswajalnych przez rośliny. O ile biodegradacja związków występujących naturalnie przebiega bardzo szybko (przykładem są lasy równikowe), o tyle rozkład substancji sztucznych, wytworzonych przez człowieka, może trwać nawet do kilku tysięcy lat (np. pochodne ropy naftowej, pestycydy, materiały wybuchowe)2. Mimo tego, proces ten ma duże znaczenie w zachowaniu środowiska naturalnego, ponieważ zmniejsza stopień jego zanieczyszczenia3.
Dużą zdolność do biodegradacji wykazują zasobne w próchnicę, biologicznie aktywne gleby1.
Rozkład szczątków organicznych przebiega zarówno w obecności tlenu, jak i przy jego braku. Aeroby degradują je, wykorzystując tlen jako utleniacz. Anaeroby zastępują tlen azotanami, siarczanami, jonami metali lub dwutlenkiem węgla. W ten sposób metanotrofy potrafią rozkładać węglowodory alifatyczne, a nawet ich halogenki2.
Obecnie zastępuje się trwałe tworzywa sztuczne i detergenty odpowiednikami, które ulegają biodegradacji3.
W przeciwieństwie do mineralizacji, terminu biodegradacja używa się raczej w odniesieniu do substancji szkodliwych (np. pestycydów).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Biodegradacja